Αναρτήσεις

"Όταν ο εκπαιδευτικός γίνεται στόχος"

Εικόνα
  Όταν ο εκπαιδευτικός γίνεται στόχος: το αθέατο «bullying» από γονείς Τα τελευταία χρόνια μιλάμε – επιτέλους – ανοιχτά για το bullying ανάμεσα σε μαθητές. Πολύ σπάνια όμως μιλάμε για μια άλλη, πιο σιωπηλή αλλά εξίσου επώδυνη μορφή εκφοβισμού: εκείνη που δέχεται ο εκπαιδευτικός από γονείς, όταν προσπαθεί να κάνει το μάθημα ζωντανό, δημιουργικό, βιωματικό. Δεν μιλώ για τη φυσιολογική διαφωνία ή τον γόνιμο διάλογο. Αυτά είναι όχι μόνο θεμιτά, αλλά και αναγκαία. Μιλώ για εκείνες τις περιπτώσεις όπου ο γονιός: δεν ρωτά, αλλά κατηγορεί, δεν ζητά διευκρίνιση, αλλά απαιτεί «λογαριασμό», δεν απευθύνεται πρώτα στον εκπαιδευτικό, αλλά πηγαίνει κατευθείαν στη διεύθυνση με τη λέξη «καταγγελία» στα χείλη, χρησιμοποιεί επιθετικό λόγο, ειρωνεία, ενοχικές νύξεις. Και όλα αυτά, συνήθως, με αφορμή μια εκπαιδευτική επιλογή: μια βιωματική δραστηριότητα, ένα παιχνίδι ρόλων, μια ομαδική εργασία, έναν διαφορετικό τρόπο αξιολόγησης. Ο εκπαιδευτικός που προσπαθεί να ξεφύγει από το μοντέλο...

Θρησκευτικά Γ' Γυμνασίου: Το φαινόμενο της Θρησκείας στον κόσμο που μας περιβάλλει.

Εικόνα
  «Η Αναζήτηση του Θεού στις Θρησκείες και τους Πολιτισμούς»   Από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας, οι άνθρωποι σε κάθε γωνιά της γης έχουν αναρωτηθεί για τα μεγάλα μυστήρια της ζωής και του κόσμου γύρω τους. Είμαστε μόνοι μας σε αυτόν τον τεράστιο κόσμο; Υπάρχει κάποια ανώτερη δύναμη που νοιάζεται για εμάς; Αυτές οι σκέψεις και ερωτήματα έχουν οδηγήσει διαφορετικούς λαούς και πολιτισμούς να στραφούν στην αναζήτηση του Θεού ή του Θείου, με τρόπους που έχουν διαμορφώσει τις θρησκείες και τις παραδόσεις τους. Στον Χριστιανισμό, οι άνθρωποι αναζητούν τον Θεό ως δημιουργό και σωτήρα, και πιστεύουν ότι Εκείνος τους καλεί σε μια ζωή αγάπης και συγχώρεσης. Στο Ισλάμ, οι πιστοί ακολουθούν τον Αλλάχ και αφοσιώνονται στο να κατανοήσουν και να ζήσουν το θέλημά Του. Στον Ιουδαϊσμό, οι Εβραίοι διατηρούν μια στενή σχέση με τον Θεό, τον οποίο βλέπουν ως τον Θεό των πατέρων τους και την αιώνια πηγή καθοδήγησης. Στον Ινδουισμό, η αναζήτηση του Θείου έχει πολλαπλές όψεις, καθώς οι Ινδο...

«Ο εκπαιδευτικός μόνος στην τάξη: Πόσο ακόμα θα μένουμε με σταυρωμένα χέρια;»

Εικόνα
  Στα σχολεία μας επαναλαμβάνεται ένα γνώριμο σενάριο: νέοι και παλαιότεροι εκπαιδευτικοί ρίχνονται σε τάξεις χωρίς πραγματική υποστήριξη, χωρίς εργαλεία, με μόνο εφόδιο μερικές γενικές οδηγίες και την προσωπική τους υπομονή. Η κατάσταση γρήγορα ξεφεύγει, αφήνοντας πίσω απογοήτευση, άγχος και τάξεις που χάνουν το νόημα της μάθησης. Το ερώτημα είναι ένα: μέχρι πότε θα παρακολουθούμε αυτή την πραγματικότητα χωρίς να κάνουμε κάτι; Στην ελληνική εκπαίδευση υπάρχει μια σιωπηλή πραγματικότητα που όλοι γνωρίζουμε, αλλά λίγοι τολμούν να μιλήσουν ανοιχτά: οι εκπαιδευτικοί συχνά αφήνονται μόνοι τους μέσα στις τάξεις, χωρίς ουσιαστική προετοιμασία, χωρίς ξεκάθαρο παιδαγωγικό πλαίσιο και χωρίς στήριξη από τις διευθύνσεις. Οι πρώτες εβδομάδες μιας σχολικής χρονιάς φέρνουν πάντα την ελπίδα. Ο εκπαιδευτικός προσπαθεί να αντέξει, να κρατήσει μια ισορροπία, να κερδίσει το σεβασμό. Όμως πολύ σύντομα, οι μαθητές αντιλαμβάνονται την έλλειψη δομημένης πορείας και σταθερών αξιών μέσα στη διδασκαλία. Το ...

Τολμάς να αφήσεις το νησί σου;

Εικόνα
  Τολμάς να αφήσεις το νησί σου; Θεολογία του Σινά vs Θεολογία των Κυμάτων — και γιατί μας καίει σήμερα Γιατί να διαβάσεις αυτό το άρθρο; Επειδή ζούμε σε εποχή καταιγίδων: κλιματικές, κοινωνικές, εκπαιδευτικές, προσωπικές. Η πίστη, αν πρόκειται να είναι ζωντανή, χρειάζεται μια «θεολογία που ταξιδεύει». Η αντιπαράθεση ανάμεσα στη θεολογία του Σινά (ο Θεός που αποκαλύπτεται «από-πάνω», θεσμίζει, συγκροτεί) και στη θεολογία των κυμάτων (ο Χριστός που καλεί «στην απέναντι όχθη», στη μαθητεία της εμπιστοσύνης) δεν είναι ακαδημαϊκή άσκηση. Είναι εργαλείο προσανατολισμού για εκπαιδευτικούς, γονείς, στελέχη σχολείων και κάθε άνθρωπο που ψάχνει πώς να σταθεί με ευθύνη και ελπίδα μέσα στο ρευστό του σήμερα. Στις παρακάτω σελίδες θα βρεις μια πρόταση: να κρατήσουμε το Σινά ως καρίνα και ιστό, και να μάθουμε να πλέουμε στα κύματα με θάρρος . Με πρακτικούς τρόπους, όχι θεωρίες. Δύο εικόνες, δύο ρυθμοί θεολογίας Η θεολογία του Σινά ξεκινά με πρωτοβουλία του Θεού: νέφος, φωτιά, βρ...

Δεν χρειάζεσαι «ήρωα» στην τάξη. Χρειάζεσαι μπαταρία.

Εικόνα
  Η 1η Σεπτεμβρίου δεν είναι απλώς ημερομηνία∙ είναι restart. Αν νιώθεις μισό ενθουσιασμό, μισό κόμπο στο στομάχι, είσαι στο σωστό κείμενο. Όχι άλλα ευχολόγια—πάμε σε ρεαλισμό με ελπίδα: τι φοβόμαστε, τι ελπίζουμε και, κυρίως, με ποια «μπαταρία» μπαίνει ο/η εκπαιδευτικός για να αντέξει και να ανθίσει όλη τη χρονιά. 1η Σεπτεμβρίου: Το πρώτο κουδούνι της καρδιάς Η 1η Σεπτεμβρίου είναι πάντοτε ένα μικρό «καινούργιο έτος». Οι δρόμοι αδειάζουν από καλοκαίρι και γεμίζουν από σχέδια, αγωνίες, πρόσωπα. Οι εκπαιδευτικοί επιστρέφουμε με την κλασική αντιφατική γεύση: χαρά για το ξεκίνημα, κόμπος στο στομάχι για το άγνωστο. Αυτό το άρθρο είναι μια σύντομη πυξίδα: σκέψεις, φόβοι και ελπίδες, μαζί με μια πρακτική «μπαταρία» που φορτίζει τον ρόλο μας. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος Φόβοι (αληθινοί και ανθρώπινοι): Θα τα καταφέρω; Αλλαγές στο πρόγραμμα, πιεσμένα ωράρια, νέες απαιτήσεις. Η τάξη μου; Μαθητές με ετερογένεια, ανάγκες που ξεπερνούν το γνωστικό. Η φθορά; Γραφειοκρατία, ε...

Όταν ο Λόγος «γεννιέται» μέσα μας: η τέχνη της αλλαγής κατά τον Άγιο Μάξιμο

Εικόνα
  Πώς ο Άγιος Μάξιμος ο Ὁμολογητής χαρτογραφεί μια παιδεία που θεραπεύει την προαίρεση, μεταμορφώνει τις συμπεριφορές και οικοδομεί κοινότητα. Το νέο μου δοκίμιο πάνω στον Άγιο Μάξιμο τον Ὁμολογητή προτείνει μια παιδαγωγική που δεν στοχεύει σε εξωτερική συμμόρφωση, αλλά σε αληθινή μεταμόρφωση της προαιρέσεως. Με οδηγούς την πράξη (άσκηση), τη μυσταγωγία (εκκλησιαστική εμπειρία) και την κοινωνική ευθύνη, ο Μάξιμος χαράζει μια διαδρομή από τις λανθασμένες επιλογές στην εν Χριστώ ωριμότητα. Η γνώση γίνεται βίωμα, η δοκιμή σχολείο αρετής, η κοινότητα εργαστήρι ελευθερίας. Αν σε απασχολεί πώς η θεολογία γίνεται πρακτική παιδαγωγία που αλλάζει στάσεις και συμπεριφορές, αυτό το κείμενο είναι για σένα: καθαρό, εφαρμοσμένο, ελπιδοφόρο. 5 λόγοι να το διαβάσεις  Μαθαίνεις πού «δουλεύει» η αλλαγή: στο γνωμικό θέλημα & την προαίρεση. Βλέπεις πώς η μυσταγωγία μετατρέπει γνώση σε ήθος. Μετατρέπεις τη δοκιμή σε υπομονή που οικοδομεί χαρακτήρα. Παίρνεις πρακτικά βήματα για σχο...

Ἡ Παιδαγωγικὴ Διάσταση τῆς Θεολογίας τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

Εικόνα
  Ἡ Παιδαγωγικὴ Διάσταση τῆς Θεολογίας τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ Ο Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς (14ος αἰ.) ἀναδείχθηκε μία ἐκ τῶν κορυφαίων μορφῶν τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας, γνωστὸς γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τοῦ ἡσυχασμοῦ καὶ τὴν διδασκαλία τῶν ἀκτίστων θείων ἐνεργειῶν. Μέσα ἀπὸ τοὺς λόγους καὶ τὰ συγγράμματά του – ὡς μαρτυροῦν καὶ οἱ δύο τόμοι τῶν ἔργων του – ἀναδεικνύεται μιὰ συνεκτική παιδαγωγικὴ θεώρηση ποὺ στοχεύει στὴν μεταμόρφωση τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ θεολογία τοῦ Παλαμᾶ δὲν εἶναι ἀπλῶς θεωρητικὴ ἤ δογματικὴ ἐνασχόληση, ἀλλὰ ἔχει βαθὺ παιδαγωγικὸ χαρακτῆρα: ὑποδεικνύει τὸν τρόπο νὰ ἀναχθῇ ὁ ἄνθρωπος ἀπό λανθασμένες ἐπιλογὲς καὶ κακὲς συμπεριφορὲς πρὸς θετικήν στάση ζωῆς, ζῆσαί τε «ἐν Χριστῷ». Στὴν παρούσα μελέτη ἐξετάζονται ἕξις κύριες πτυχὲς τῆς παλαμικῆς παιδαγωγικῆς: ὁ ρόλος τῆς ἐμπειρίας καὶ τῆς θεογνωσίας, ἡ ἀποδοχὴ τῆς θείας χάριτος γιὰ τὴν ἐσωτερικὴ ἀνακαίνιση, ἡ ἀπόρριψη τῆς κοσμικῆς παιδείας ὅταν αὐτὴ ἀπομακρύνει ἀπὸ τὴν ἀρετὴ, ἡ προτεραιότητα τῆς πράξεως καὶ τῆς ἡσυχαστικῆς ἐμπειρ...