Αναρτήσεις

«Ο εκπαιδευτικός μόνος στην τάξη: Πόσο ακόμα θα μένουμε με σταυρωμένα χέρια;»

Εικόνα
  Στα σχολεία μας επαναλαμβάνεται ένα γνώριμο σενάριο: νέοι και παλαιότεροι εκπαιδευτικοί ρίχνονται σε τάξεις χωρίς πραγματική υποστήριξη, χωρίς εργαλεία, με μόνο εφόδιο μερικές γενικές οδηγίες και την προσωπική τους υπομονή. Η κατάσταση γρήγορα ξεφεύγει, αφήνοντας πίσω απογοήτευση, άγχος και τάξεις που χάνουν το νόημα της μάθησης. Το ερώτημα είναι ένα: μέχρι πότε θα παρακολουθούμε αυτή την πραγματικότητα χωρίς να κάνουμε κάτι; Στην ελληνική εκπαίδευση υπάρχει μια σιωπηλή πραγματικότητα που όλοι γνωρίζουμε, αλλά λίγοι τολμούν να μιλήσουν ανοιχτά: οι εκπαιδευτικοί συχνά αφήνονται μόνοι τους μέσα στις τάξεις, χωρίς ουσιαστική προετοιμασία, χωρίς ξεκάθαρο παιδαγωγικό πλαίσιο και χωρίς στήριξη από τις διευθύνσεις. Οι πρώτες εβδομάδες μιας σχολικής χρονιάς φέρνουν πάντα την ελπίδα. Ο εκπαιδευτικός προσπαθεί να αντέξει, να κρατήσει μια ισορροπία, να κερδίσει το σεβασμό. Όμως πολύ σύντομα, οι μαθητές αντιλαμβάνονται την έλλειψη δομημένης πορείας και σταθερών αξιών μέσα στη διδασκαλία. Το ...

Τολμάς να αφήσεις το νησί σου;

Εικόνα
  Τολμάς να αφήσεις το νησί σου; Θεολογία του Σινά vs Θεολογία των Κυμάτων — και γιατί μας καίει σήμερα Γιατί να διαβάσεις αυτό το άρθρο; Επειδή ζούμε σε εποχή καταιγίδων: κλιματικές, κοινωνικές, εκπαιδευτικές, προσωπικές. Η πίστη, αν πρόκειται να είναι ζωντανή, χρειάζεται μια «θεολογία που ταξιδεύει». Η αντιπαράθεση ανάμεσα στη θεολογία του Σινά (ο Θεός που αποκαλύπτεται «από-πάνω», θεσμίζει, συγκροτεί) και στη θεολογία των κυμάτων (ο Χριστός που καλεί «στην απέναντι όχθη», στη μαθητεία της εμπιστοσύνης) δεν είναι ακαδημαϊκή άσκηση. Είναι εργαλείο προσανατολισμού για εκπαιδευτικούς, γονείς, στελέχη σχολείων και κάθε άνθρωπο που ψάχνει πώς να σταθεί με ευθύνη και ελπίδα μέσα στο ρευστό του σήμερα. Στις παρακάτω σελίδες θα βρεις μια πρόταση: να κρατήσουμε το Σινά ως καρίνα και ιστό, και να μάθουμε να πλέουμε στα κύματα με θάρρος . Με πρακτικούς τρόπους, όχι θεωρίες. Δύο εικόνες, δύο ρυθμοί θεολογίας Η θεολογία του Σινά ξεκινά με πρωτοβουλία του Θεού: νέφος, φωτιά, βρ...

Δεν χρειάζεσαι «ήρωα» στην τάξη. Χρειάζεσαι μπαταρία.

Εικόνα
  Η 1η Σεπτεμβρίου δεν είναι απλώς ημερομηνία∙ είναι restart. Αν νιώθεις μισό ενθουσιασμό, μισό κόμπο στο στομάχι, είσαι στο σωστό κείμενο. Όχι άλλα ευχολόγια—πάμε σε ρεαλισμό με ελπίδα: τι φοβόμαστε, τι ελπίζουμε και, κυρίως, με ποια «μπαταρία» μπαίνει ο/η εκπαιδευτικός για να αντέξει και να ανθίσει όλη τη χρονιά. 1η Σεπτεμβρίου: Το πρώτο κουδούνι της καρδιάς Η 1η Σεπτεμβρίου είναι πάντοτε ένα μικρό «καινούργιο έτος». Οι δρόμοι αδειάζουν από καλοκαίρι και γεμίζουν από σχέδια, αγωνίες, πρόσωπα. Οι εκπαιδευτικοί επιστρέφουμε με την κλασική αντιφατική γεύση: χαρά για το ξεκίνημα, κόμπος στο στομάχι για το άγνωστο. Αυτό το άρθρο είναι μια σύντομη πυξίδα: σκέψεις, φόβοι και ελπίδες, μαζί με μια πρακτική «μπαταρία» που φορτίζει τον ρόλο μας. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος Φόβοι (αληθινοί και ανθρώπινοι): Θα τα καταφέρω; Αλλαγές στο πρόγραμμα, πιεσμένα ωράρια, νέες απαιτήσεις. Η τάξη μου; Μαθητές με ετερογένεια, ανάγκες που ξεπερνούν το γνωστικό. Η φθορά; Γραφειοκρατία, ε...

Όταν ο Λόγος «γεννιέται» μέσα μας: η τέχνη της αλλαγής κατά τον Άγιο Μάξιμο

Εικόνα
  Πώς ο Άγιος Μάξιμος ο Ὁμολογητής χαρτογραφεί μια παιδεία που θεραπεύει την προαίρεση, μεταμορφώνει τις συμπεριφορές και οικοδομεί κοινότητα. Το νέο μου δοκίμιο πάνω στον Άγιο Μάξιμο τον Ὁμολογητή προτείνει μια παιδαγωγική που δεν στοχεύει σε εξωτερική συμμόρφωση, αλλά σε αληθινή μεταμόρφωση της προαιρέσεως. Με οδηγούς την πράξη (άσκηση), τη μυσταγωγία (εκκλησιαστική εμπειρία) και την κοινωνική ευθύνη, ο Μάξιμος χαράζει μια διαδρομή από τις λανθασμένες επιλογές στην εν Χριστώ ωριμότητα. Η γνώση γίνεται βίωμα, η δοκιμή σχολείο αρετής, η κοινότητα εργαστήρι ελευθερίας. Αν σε απασχολεί πώς η θεολογία γίνεται πρακτική παιδαγωγία που αλλάζει στάσεις και συμπεριφορές, αυτό το κείμενο είναι για σένα: καθαρό, εφαρμοσμένο, ελπιδοφόρο. 5 λόγοι να το διαβάσεις  Μαθαίνεις πού «δουλεύει» η αλλαγή: στο γνωμικό θέλημα & την προαίρεση. Βλέπεις πώς η μυσταγωγία μετατρέπει γνώση σε ήθος. Μετατρέπεις τη δοκιμή σε υπομονή που οικοδομεί χαρακτήρα. Παίρνεις πρακτικά βήματα για σχο...

Ἡ Παιδαγωγικὴ Διάσταση τῆς Θεολογίας τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ

Εικόνα
  Ἡ Παιδαγωγικὴ Διάσταση τῆς Θεολογίας τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου Παλαμᾶ Ο Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς (14ος αἰ.) ἀναδείχθηκε μία ἐκ τῶν κορυφαίων μορφῶν τῆς Ὀρθοδόξου θεολογίας, γνωστὸς γιὰ τὴν ὑπεράσπιση τοῦ ἡσυχασμοῦ καὶ τὴν διδασκαλία τῶν ἀκτίστων θείων ἐνεργειῶν. Μέσα ἀπὸ τοὺς λόγους καὶ τὰ συγγράμματά του – ὡς μαρτυροῦν καὶ οἱ δύο τόμοι τῶν ἔργων του – ἀναδεικνύεται μιὰ συνεκτική παιδαγωγικὴ θεώρηση ποὺ στοχεύει στὴν μεταμόρφωση τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ θεολογία τοῦ Παλαμᾶ δὲν εἶναι ἀπλῶς θεωρητικὴ ἤ δογματικὴ ἐνασχόληση, ἀλλὰ ἔχει βαθὺ παιδαγωγικὸ χαρακτῆρα: ὑποδεικνύει τὸν τρόπο νὰ ἀναχθῇ ὁ ἄνθρωπος ἀπό λανθασμένες ἐπιλογὲς καὶ κακὲς συμπεριφορὲς πρὸς θετικήν στάση ζωῆς, ζῆσαί τε «ἐν Χριστῷ». Στὴν παρούσα μελέτη ἐξετάζονται ἕξις κύριες πτυχὲς τῆς παλαμικῆς παιδαγωγικῆς: ὁ ρόλος τῆς ἐμπειρίας καὶ τῆς θεογνωσίας, ἡ ἀποδοχὴ τῆς θείας χάριτος γιὰ τὴν ἐσωτερικὴ ἀνακαίνιση, ἡ ἀπόρριψη τῆς κοσμικῆς παιδείας ὅταν αὐτὴ ἀπομακρύνει ἀπὸ τὴν ἀρετὴ, ἡ προτεραιότητα τῆς πράξεως καὶ τῆς ἡσυχαστικῆς ἐμπειρ...

«Γιατί Είμαι Εκπαιδευτικός: Μια επιλογή κόντρα στις δυσκολίες»

Εικόνα
    «Όταν το πάθος για την εκπαίδευση ξεπερνά τις χαμηλές αμοιβές, την απαξίωση και τις σκληρές συνθήκες.» Γιατί Είμαι Εκπαιδευτικός; Η ερώτηση ακούγεται απλή, αλλά πίσω της κρύβεται ένας ολόκληρος κόσμος αντιφάσεων. Στην Ελλάδα του σήμερα, ο εκπαιδευτικός εργάζεται σε συνθήκες που συχνά δεν αντανακλούν τη σπουδαιότητα του ρόλου του. Χαμηλές αμοιβές, αυξανόμενες γραφειοκρατικές υποχρεώσεις, συχνή απαξίωση από την κρατική μηχανή και από μερίδα της κοινωνίας, απαίτηση για συνεχή προσαρμογή σε νέες εκπαιδευτικές πολιτικές χωρίς επαρκή υποστήριξη. Κι όμως, παρά όλα αυτά, πολλοί από εμάς παραμένουμε – και κάποιοι επιμένουμε – στον χώρο αυτό. Γιατί; 1. Η σκληρή πλευρά της πραγματικότητας Όροι εργασίας : Μεγάλες τάξεις, υποδομές που συχνά υπολείπονται των αναγκών, ελλείψεις σε προσωπικό και υλικά. Χαμηλές αμοιβές : Μισθοί που δεν αντανακλούν την ευθύνη και το έργο μας, σε συνδυασμό με την απαίτηση για συνεχή επιμόρφωση με προσωπικό κόστος. Απαξίωση : Στερεότυπα ότι «οι εκπαιδ...

"Όταν το Σχολικό Κλίμα «Καίει» τον Εκπαιδευτικό – και πώς να ΜΗΝ καείς μαζί του"

Εικόνα
  Όταν το Σχολικό Κλίμα «Καίει» τον Εκπαιδευτικό – και πώς να ΜΗΝ καείς μαζί του Στο σημερινό εκπαιδευτικό περιβάλλον, ο ρόλος του εκπαιδευτικού δεν περιορίζεται στην απλή μετάδοση γνώσεων. Η καθημερινότητά του είναι ένα πολυεπίπεδο πεδίο, όπου η παιδαγωγική, η ψυχολογία, η διαχείριση σχέσεων και η προσωπική αντοχή συνυπάρχουν — και συχνά συγκρούονται. Το σχολικό κλίμα, δηλαδή το σύνολο των σχέσεων, αξιών και πρακτικών που επικρατούν σε μια σχολική μονάδα, μπορεί να γίνει είτε πηγή έμπνευσης είτε πηγή φθοράς. 1. Οι Κίνδυνοι για τον Εκπαιδευτικό Η εργασία σε ένα σχολείο χωρίς σταθερή παιδαγωγική κουλτούρα, χωρίς κοινό όραμα και χωρίς στήριξη από τη διεύθυνση ή τους συναδέλφους, μπορεί να εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους: Επαγγελματική Απομόνωση : Ο εκπαιδευτικός νιώθει ότι εργάζεται «μόνος του», χωρίς κοινό πλαίσιο αναφοράς. Συναισθηματική Φθορά (Burnout) : Η συνεχής προσπάθεια να «κρατηθεί η τάξη» ή να «βελτιωθεί το κλίμα» χωρίς υποστήριξη, εξαντλεί. Σύγκρουση Αξιών : Όταν...